Al vrij snel waren wij San Jose uit. De navigatie verloor even zijn satelietverbinding, maar toen zaten we blijkbaar al op de snelweg. Natuurlijk reden wij bij de tolpoortjes het verkeerde poortje in en moesten we achteruit. Echte toeristen dus!

Het was een mooie route door national park braulio carillo. prachtige uitzichten, scherpe bochten en een mooie omgeving. Op een gegeven moment lagen er takken op een van de rijbanen maar dat bleek een manier te zijn om aan te geven dat er op die rijbaan iets gebeurd is. Niets ernstigs gelukkig en we konden er zonder problemen langs komen.

Gijs was al aan het klagen dat de wegen te goed waren. In de reisgids stond dat het laatste stuk weg onverhard zou zijn en hij had zich er al helemaal op verheugd. Gelukkig kwam het goed, ongeveer 15 km voor het eindpunt reden wij een onverharde weg op. Putten en plassen genoeg voor Gijs om zich helemaal uit te leven in onze 4×4.
In onze reisgids stond ” geef toe aan de Indiana Jones in u en verken Costa Rica in een fourwheeldrive”. Nou, dat heeft hij gedaan!

We merkten tijdens het rijden goed verschil in klimaat. Het werd warmer en klammer. Ook viel er wat regen onderweg. Op de parkeerplaats bij de veerboot aangekomen was het behoorlijk warm. We moesten kaartjes kopen voor onszelf en apart betalen voor onze tassen toen we ingestapt waren. Veel kost het niet, totaal bij elkaar ongeveer 3 euro p.p.
We hadden wel het leukste bootje, die van ons voer aardig door en haalden iedereen in. Veel dieren zitten er niet langs de route, daarvoor is het te druk bevaren. In tortuguero moesten we overstappen in een watertaxi, die bracht ons naar het hotel. Ongeveer 3 min varen van het stadscentrum.

Ons hotel ziet er leuk uit, een tropische tuin, zwembad, en schommels ipv barkrukken. De deur van de lodge moet dichtblijven omdat anders wasberen je kamer plunderen en schoenen altijd binnen houden omdat er anders spinnen in kruipen. Even wat anders dan San Jose!

Na aankomst hebben we wat kleding gewassen en iets gegeten bij het hotel. Het regende ondertussen flink. Na het eten was het droog en hebben we een rondje gelopen over het terrein. We hebben heel veel mooie vlinders gezien, een aantal toekans en nog een aantal andere vogels. Evelien kruist alle dieren die wij zien af in het boek “The wildlife of Costa Rica”. Hopelijk hebben we aan het eind van de vakantie de meeste dieren gezien! Er zijn er wel een paar die we liever overslaan …

We zijn er! De reis verliep goed. Het is een lange zit maar het kan altijd erger. De vorige keer dat Gijs naar Costa Rica ging had hij veel vertraging en duurde de reis 64 uur. Nu hadden wij geluk en waren alle vliegtuigen op tijd. De langste reis was met KLM van Amsterdam naar Panama City. We hebben tijdens de reis een paar films gekeken en Tetris en Weekend millionaires gespeeld tegen onze 10 jarige buurjongen Nicolas uit Guatemala. Er was wel wat turbulentie tijdens de vlucht ( handig als je net naar het toilet moet kwam Gijs achter).

Na 10,5 uur vliegen kwamen wij aan in Panama. Daar hadden wij rustig de tijd voor de overstap en hebben we wat rondgelopen om de benen te strekken en even wifi gezocht om het thuisfront te laten weten dat alles tot daar aan toe goed was verlopen.

Van daar uit was het een uurtje vliegen met Copa Airlines naar San Jose. Eigenlijk hadden wij plaatsen aan het pad omdat Gijs zo lang is en dan zijn benen af en toe kan strekken. De rij had 3 stoelen en naast ons zat een mevrouw met vliegangst. Zij is aan het pad gaan zitten waardoor Evelien bij het raam zat. In het donker mooi om de steden te zien en ook alle boten die lagen te wachten om door het panama kanaal te mogen. Deze vlucht had ook aardig wat turbulentie en we moesten de hele tijd met gordels vast blijven zitten. Maar na een uurtje kwamen we veilig aan. Evelien kreeg bij de landing wel hoofdpijn en last van haar oog, maar toen we geland waren was dat gelukkig ook weer over. Van de douane kregen wij een mooi stempel en we mochten het land nog in ook!

De bagage stond al op ons te wachten en vrij snel hadden we een taxi naar het hotel gevonden. De wegen in San Jose zijn goed. De rij-stijl is even wennen haha.

Uiteindelijk waren wij rond een uur of 8 Costa Ricaanse tijd (3 uur ‘ s nachts NL tijd) in het hotel in San Jose. Daar hebben we opgefrist, een drankje gedaan en zijn vervolgens lekker gaan slapen.