Auteursarchief: Gijs en Evelien

Zon, zee en strand

Vanochtend na opnieuw een stevig ontbijt zijn we vertrokken richting manuel antonio. Wat een prachtige route! Aan de ene kant heuvels, bergen en valleien. Aan de andere kant de pacific. Al snel liep de temperatuur op tot boven de 30 graden. Daar waren we aan toe na alle regen.

Het ene na het andere wauw moment tijdens de route. Voor de Freek Vonk kijkers: we kwamen over de brug waar hij krokodillen had gefilmd en langs de palmplantages.

We waren vrij vroeg in Manuel antonio, onze kamer was nog niet klaar. Gelukkig was er een ruimte waar we onze backpacks achter konden laten en zijn we het stadje Quepos in gegaan. Het nationaal park is op maandag gesloten. Het stadje was warm, benauwd en stonk naar riool en uitlaatgassen. Er was niet zo veel aan en we konden ook niet echt een leuk plekje vinden om te lunchen. Uiteindelijk hebben we bij de subway een broodje gegeten en boodschappen gedaan bij de wallmart. Daarna zijn we weer naar het hotel gegaan.

We waren om 2 uur terug bij het hotel maar op de handdoeken na was de hotelkamer klaar. De handdoeken kwamen ze netjes later brengen. We zitten nu in een soort appartementje. Er zou een kookplaat zijn maar dat blijkt een magnetron te zijn. Gelukkig weet google ook hoe je pasta in de magnetron maakt 😉

Nadat we de spullen op de kamer hadden gezet en een wasje hebben gedaan zijn we naar het strand gegaan. Ongeveer 30 meter bij onze kamer vandaan, heerlijk! Lekker warm zeewater, hoge golven en heremietkreeftjes die druk over het zand heen en weer rennen. Het is echt paradijs hier!

We zijn de komende dagen eigenlijk niet veel van plan. Genieten van zon, zee en strand. Morgen gaan we het nationale park verkennen en daar lekker op het strand zitten.

Nachtwandeling

Vanavond zijn wij met een gids de jungle in gegaan op zoek naar nachtdieren. We hebben er genoeg gezien! Twee kikkersoorten ( red eyed tree frog en een small-headed tree frog), een megagrote harige rups, een aantal krekels, een vogelspin (de Costa Rica Red Tarantula), drie two-toed sloths (luiaarden) waarvan een een baby van maar een paar dagen oud was die aan de buik van mama hing, een mexican porcupine (stekelvarken), een slapende toekan, een blue-crowned motmot (vogel), een green tree anole (hagedis), een groene eyelash pitviper (slang), een vlinder met doorzichtige vleugels en een chihuahua 😉 De moeite waard dus! Evelien is alle diersoorten weer aan het afstrepen in ons boek ’the wildlife of costa rica’. Inmiddels hebben
we al heel wat diersoorten gezien!

IMG-20151208-WA0003

IMG-20151208-WA0014

IMG_20151128_142338

Nevelwoud

Ons hotel is niet meer dan een huisje met een paar stenen onderdelen en verder hout en golfplaten. De hele nacht heeft het flink gestormd en geregend, zo hard dat we ons af vroegen of het dak er nog op zou zitten als we wakker werden. Alles aan het gebouw rammelde, de ramen klapperden en de regen tikte luid op het dak. Gelukkig zat het er nog wel op vanochtend!
We zitten nu in een streek waar de regen ook wel te verwachten is. Het is niet zo vervelend als de regen in Nederland omdat het hier niet koud is. Gedurende dag is het 25 – 30 graden. ’s Nachts koelt het af naar 17-18 graden. Wel zo lekker want dan is het niet zo benauwd en plakkerig warm om te slapen. Overdag is de kledingkeuze wel lastig. Trek je een regenjas aan voor de regen is het zo vochtig warm dat je onder je regenjas nog nat bent.

Het ontbijt was weer heerlijk; fruit, wafels en scrambled eggs. We waren eerst van plan te paard het monteverde woud in te gaan maar gezien het weer besloten we maar te voet het park te verkennen. Paardrijden kan werkelijk in elk park wat we bezoeken dus dat stellen we nog even uit.

We hebben een flinke wandeltocht gemaakt door het Monteverde park. In de regen. We kwamen onderweg nog ‘bekenden’ tegen die in Arenal in het zelfde hotel zaten en ook de cherro chato beklommen. Hun volgende stop is ook manuel antonio, als we ze weer tegen komen trakteren we ze op een drankje.

Het nevelwoud is mooi. Sommige stukken is het net of je in de wolken loopt. We hebben niet zo veel dieren gezien omdat het de hele tijd regende. Een aantal vogelsoorten, rupsen en een hagedis. We zagen wel mooie, hoge dikke bomen (primary forest), orchideën en een waterval.
We hebben weer bij de Taco Taco in het stadje gegeten. Vanavond gaan we nog op een night tour, met gids. We zijn benieuwd wat we tegen gaan komen.

Actief dagje

Vanochtend begonnen we de dag met een stevig ontbijt. Geen buffet hier dus een verrassing wat we voorgeschoteld zouden krijgen. We kunnen hier ons Spaans goed oefenen. Eerst kregen we een enorme bak vers fruit en een vruchtensapje. Toen koffie/thee en een flink bord met gallo pinto, scrambled eggs, toast en gebakken banaan met kaas. Het heeft hier de hele nacht gestormd en geregend. Gelukkig viel de regen ’s ochtends wel mee. De wind was nog steeds aanwezig.

Na het ontbijt zijn we over de onverharde hobbelweg (lekker het ontbijt nog even opschudden) naar Selvatura Park, bij Santa Elena national park gereden. Voor ons doen iets flink toeristisch, maar het was het geld waard. Het was een terrein waar je vlak bij elkaar meerdere activiteiten had.

We begonnen met de zip-line. Dat waren 13 kabels waarvan de langste 1 km was. Tussendoor ook nog een ’tarzan swing’, een schommel aan een touw waarbij je je van 10 meter hoogte laat vallen. We zijn alle banen goed overgekomen en het uitzicht was adembenemend. Alleen bij de laatste baan hadden we wat hulp nodig. Dat was een duo-baan maar wij bleken te weinig te wegen samen om tot het eind te komen. We kwamen net een paar meter te kort. Dan moet je je met je handen aan de kabel zelf naar het eind trekken.

Het weer wisselt hier snel. Dan weer zon, dan weer regen, dan mist en dan storm. Met zon is het gelijk ruim 30 graden, de wind kan kil zijn en dan sta je weer te rillen. Soms zie je alles binnen een uur voorbij komen. Tijdens de zip-line regende het een beetje en waaide het flink (op de lange stukken voelde je dat goed). Omdat we even wat rustigs wilden doen er na zijn we naar de humminbird garden geweest, de kolibrietuin. Daar hingen een aantal voederstations waar tientallen kolibries komen eten. Ze zoefden om je oren en kwamen op je hand en schouders zitten.

Daarna zijn we naar bruggen gegaan. 8 bruggen in de boomtoppen van het nevelwoud. Veel nevel hebben we niet gezien want de zon scheen heerlijk. Niets om over te klagen dus. Veel dieren waren er niet te zien. We hebben rupsen en duizendpoten gezien. En een neusbeer. Die beginnen al gewoon te worden.

Daarna zijn we gaan lunchen. Wij hadden voor een pakket betaald en daarbij zat een lunch. We kregen een glas watermeloensap. Vooraf een salade. Voordat Evelien de laatste hap salade op had stond het hoofdgerecht al klaar. Dat is gebruikelijk hier, in elk restaurant volgen de gangen zich razendsnel op. Daarna nog meer sla met kreukelfriet en paella (aparte combi vonden wij). Als toetje thee/koffie met een soort bladerdeeg flap met jam er in en zoete saus er op. We hadden gewoon moeite alles weg te krijgen.
Na de lunch was er nog wat tijd over voor de rondleiding door de vlindertuin zou starten. We hebben nog even in het souvenir winkeltje gelopen voor het begon. De gids was een aardige jonge knul die veel vertelde over de verschillende stadia: ei-rups-pop-vlinder. Hij wees vlindersoorten, rupsen en eitjes aan in de tuin. Gijs had een rood shirt aan en was in trek bij de vlinders. Na de rondleiding hebben we nog gekletst met de gids, leuk om te weten hoe ze aan zo’n baantje komen en hoe ze het vinden. De gids vertelde dat wat wij zo bijzonder vinden aan de natuur in zijn land, voor de Tico’s (costaricanen) heel gewoon is. Een beetje zoals wij zeeuwen ook aan strand en zee gewend zijn en toeristen dat ook geweldig vinden. Voor ons is dat gewoon.

S avonds hebben we het maar bij een boterham met jam gehouden, 3x per dag warm eten zagen wij toch ook niet zitten.

Santa Elena

Gisteravond heeft het flink geregend. Uiteindelijk hebben we een korte versie gedaan van de route die we hadden willen lopen. Helaas hebben we geen zoogdieren gezien. Wel vijf soorten kikkers en een bidsprinkhaan.

De natuurwandeling van het hotel wilden wij een tweede kans geven. Gelukkig was het vanochtend ook nog regenachtig en waren er daardoor niet veel mensen die mee wilden. Wij stonden er en 5 Amerikanen. We hebben twee slangensoorten, toekans en papegaaien gezien. De gids woont al lang in het gebied en had interessante verhalen over hoe het voor de bevolking was toen ze er achter kwamen dat de Arenal berg een vulkaan bleek te zijn, hoe ze 2x moesten verhuizen (1x voor de eerste uitbarsting en 1x voor de bouw van het stuwmeer) en over slangen van 8 meter in het Arenal meer. Ook wist hij veel over de bomen en plantensoorten te vertellen.

Daarna hebben we uitgecheckt en zijn we gaan rijden. Het was een mooie rit om het meer, ook al was het niet helemaal helder. Het regende af en toe en soms kwam de zon weer flink door. We zijn onderweg een paar keer gestopt om heel hollands een boterhammetje met jam te eten.
Ongeveer 32 km voor we op de plaats van bestemming waren maakte de asfaltweg plaats voor hobbelige grindweggetjes. Gijs weer in zijn nopjes met het offroad rijden. Het was dit keer best stijl en er liepen veel loslopende koeien rond.

Het hotel waar we nu zitten is wat apart. Apart in de zin van het ruikt er raar, ze spreken er alleen spaans en hoewel we gereserveerd hadden met creditcard stonden ze er op dat wij contant betaalden. Ook is er geen kluis, ook niet bij de receptie. Vervelend omdat je dan de hele tijd met je waardevolle spullen moet slepen.

Nadat wij de spullen op de kamer hebben gezet zijn wij het stadje, Santa Elena, in gegaan. Het is eigenlijk meer een dorpje want het is 1 blok, 4 straatjes in een vierkant ,en dan heb je het stadje gezien. We hebben in het stadje burrito’s gegeten. Het stadje is maar klein maar ligt wel tussen twee nationale parken in: Santa Elena en Monteverde. Er zijn een aantal flinke souvenirwinkels maar ook ‘gewone’ winkels zoals een supermarkt, apotheek, slager en bouwmarkt.

Voor morgen hebben we een pakket geboekt om ons een dag zoet te houden in het Santa Elena national park. We starten met een zip-line en een tarzan swing, dan een vlindertuin, kolibrietuin, lunch en een tocht over hangende bruggen boven het woud.

Hot springs

Vanochtend waren we van plan om met een gids over het hotelterrein (ruim 800 hectare) te lopen. De “free nature walk” die dit hotel dagelijks aanbied. Maar toen we stonden te wachten irriteerden we ons al aan de andere mensen en besloten we zelf een blokje te lopen over het terrein. Wij zijn zelf ook al aardig goed in het vinden van dieren hier hebben we gemerkt. We hebben weer verschillende mooie vogels gezien, de orapendola, vinkjes en een aantal kolibrie-soorten, drie soorten kikkers en brulapen. Ook zijn we nog even het seismologisch museum in geweest.

Op aanraden van een collega van Gijs zijn wij daarna naar de Baldi hot springs gegaan. Op weg er heen was er nog een kleine verkeersopstopping omdat er een groep van zo’n 20 neusberen op de weg liep.

De hotsprings waren de moeite waard. Heerlijk bijkomen van de hike van gisteren in warme baden gevuld met bergwater. En een aantal glijbanen die in Nederland vast niet door de veiligheidseisen zouden komen, zo hard ging het! Sommige baden waren zo heet, dat het bijna niet te doen was. Er was ook een koud bad, de watertemperatuur daarvan was bijna Hollands, 20 graden 😉

Daarna zijn we naar La fortuna gegaan. Daar hebben we getankt, de was opgehaald, een brood gekocht en lekker opgegeten in het park en een rondje door de souvenir winkels gedaan. Daarna zijn we weer naar het hotel gegaan.

We zijn vanavond van plan om in het donker te gaan wandelen over de trails van het hotel, wie weet zien we dan nog andere dieren dan overdag! We hopen bijvoorbeeld opossums, een mexicaans stekelvarken, boskonijnen, katoenstaartkonijnen, vleermuizen, poema’s, jaguars, kinkajou’s, peccary’s of wasberen te zien. En wie weet nog wat vogels, kikkers en hagedissen.

Cherro chato

Vanochtend heerlijk traditioneel ontbeten in het hotel met gallo pinto en fruit. Tijdens het ontbijt hadden wij prachtig uitzicht op de Arenal. Ook was er een vogelvoederhuis waar ze vers fruit in hadden hangen. Kolibries, vinkjes, toekans en ja hoor! De Montezuma Oropendola! De vogel waar de vader van Gijs 15 jaar geleden naar op zoek was. Wij hebben er nu wel 3 gezien!

Na het ontbijt hebben wij ons klaargemaakt voor de hike. Wat een klim! We zijn de cherro chato opgeklommen. Een inactieve vulkaan naast de Arenal. Het is een klim van ‘maar’ 1.5 km. Een hike waar je 4 uur over zou doen. Het was stijl, glad, modderig, zwaar en absoluut de moeite waard toen we boven stonden. We zijn zelfs nog naar het krater meer afgedaald (dat was helemaal stijl, af en toe bungelde je aan een tak om naar het volgende modder-plateautje te komen). Een prachtig groen meer (groen door de mineralen). Eerst waren we van plan te zwemmen maar de oevers waren erg modderig (we hadden geen zin in blaren) en we hoorden dat er bloedzuigers in het water zaten.

Tijdens de hike hebben we allerlei dieren gezien zoals een nieuwsgierige neusbeer die heel dichtbij kwam, vlinders, hagedissen, slangen, kikkers en harige rupsen.

De afdaling ging sneller dan het stijgen hoewel we allebei een keer goed uitgegleden zijn en wat schaafwonden hebben. In totaal hebben we er 4 uur over gedaan.

Nadat we opgefrist waren hebben we het stadje la fortuna bezocht waar we nog wat wasgoed naar de wasserette hebben gebracht en lekker hebben gegeten. Pizza’s dit keer. Op de terugweg hebben we nog de zeer giftige fer-de-lance slang gezien. Die lag op te warmen op het asfalt aan de kant van de weg. Veilig vanuit de auto een foto genomen, wij hoeven niet op het lijstje van dodelijke slachtoffers die deze slang jaarlijks maakt. Mooi is hij wel! Die stond dus op mijn lijstje van dieren die wij liever niet tegen komen!

Net rondje het donker waren we terug in het hotel waar we nog lekker onze benen tot rust hebben laten komen in de jacuzzi.

Luxe

Vandaag zijn wij van Tortugero met de watertaxi naar La Pavona gegaan. Dat is ongeveer 40 minuten varen. Het is met een motorboot dus veel dieren zie je niet. We kwamen nog wel een krokodil en een aantal vogelsoorten tegen.

Bij La Pavona stond onze auto geparkeerd. Van daaruit zijn wij gaan rijden naar Arenal. Eerst weer 15 km offroad en daarna over normale asfaltwegen. We hebben er 5.5 uur over gedaan. Best een flinke rit dus! Tussendoor zijn we nog wel gestopt om te lunchen. Dit keer heeft Evelien een burrito op en Gijs weer een hamburger.

Het was een mooie rit. We zagen het landschap veranderen en je merkte goed dat we uiteindelijk in hoger gebied terecht kwamen. De begroeiing is anders, meer naaldbomen. Maar het is nog steeds een tropisch bos. De laatste 8 km was weer offroad. We zagen de vulkaan, de arenal toen al liggen. Best groot en imposant, ook al is hij nu in slaapstand sinds 2012. Je ziet nog precies waar de lavastromen gelopen hebben.

Het hotel is erg luxe voor ons doen. Vanaf het balkon kijken we op de vulkaan. We hebben een flinke kamer met 2 tweepersoons bedden. In de kamer ligt een map met een evacuatieplan voor als de vulkaan tijdens ons verblijf besluit om uit de slaapstand te komen en uit te barsten.

Het terrein van het hotel is heel groot. Er zijn verschillende wandelroutes. Vanmiddag zijn we al naar één van de watervallen en een hangbrug gelopen. Vanavond willen we gaan zwemmen in het zwembad van het hotel dat gevuld is met natuurlijk bronwater uit het bos hier.

Onze plannen voor de komende dagen zijn een wandeling naar Cherro Chato, een inactieve vulkaan naast de Arenal. Het is een flinke hike maar als we boven zijn kunnen we zwemmen in het krater-meer. Verder willen we een paardrijtocht maken, hot springs bezoeken en de laatste ochtend vanuit het hotel nog een wandeling met gids doen.

Regen

De tweede dag in Tortuguero was vooral regenachtig. Sochtends zijn wij voor een hike het national park in gegaan. Het is prachtig, maar het ging al snel regenen en bleef regenen. We waren blij dat we kaplaarzen gehuurd hadden want het was erg modderig. We waren van plan nog naar het schildpad museum te gaan maar waren eigenlijk zo verregend dat wij wat te eten hebben gekocht en terug naar de lodge zijn gegaan. Daar hebben we wat kleding gewassen en op de veranda naar de regen gekeken. Niet normaal zoveel water!

De derde dag zijn wij vroeg opgestaan. Wij hadden een excursie geboekt om 6 uur, maar de eerste boot naar het stadje gaat pas om 8 uur. Wij hadden geregeld dat wij een lift kregen van de medewerker die om half 6 het personeel voor het hotel ophaalt. Om 6 uur stapten we de kano in voor een tour door het park. De tour duurde 2.5 uur en helaas regende het veel. De gids vertelde dat het water op veel plekken wel 1.5 meter in de jungle staat door de vele regen van de afgelopen dagen. Daardoor kruipen o.a.veel kaaimannen en krokodillen de jungle in. Maar we hebben toch veel gezien: twee kaaimannen, twee grote leguanen, alle drie de apensoorten die hier voorkomen, een luiaard, een springende vis en vele vogelsoorten.
Na de tour was het even droog. We hebben toen over het strand gewandeld en bij de vissers gekeken.

Daarna hebben we weer kaplaarzen gehuurd en zijn we zelf nogmaals het park in gegaan. Helaas begon het toen wij een paar honderd meter in het park waren weer flink te regenen. Gelukkig zijn er schuilhutten maar de buien gaan soms best lang door. Uiteindelijk toch in de regen doorgelopen. Wat jammer is want dan zie en hoor je minder dieren. Toch weer genoeg dieren gezien: mieren, spinnen, hagedissen,verschillende vogels, een eekhoorn en een agouti. En na alle regen kwam gelukkig nog zon! De route in het park gaat terug over het strand en gelukkig hield de regen toen op. Al snel werd het zelfs behoorlijk warm. Heerlijk! Met onze voeten in het lauwwarme zeewater teruggelopen. Na de hike hebben we wat lokale specialiteiten geproeft (Evelien heeft fajitas op en Gijs een hamburger haha).
Daarna zijn we weer naar het hotel gegaan. Daar aangekomen begon het -hoe kan het ook anders- te regenen.

Tortugero is een mooie plaats, maar het is erg afgelegen. Ons hotel lag, hoewel het mooi is en er veel dieren zitten, toch wat onhandig. We moeten altijd met een watertaxi naar het stadje om iets te doen.
Het nationale park is echt prachtig. Geluiden van kikkers, krekels en brulapen maken dat je je echt in de jungle voelt hier en het ziet er uit als een paradijs. Je anti-insectenspray heb je hier ook wel nodig. Alleen jammer dat het stadje verschrikkelijk toeristisch is.

We hebben het hier goed naar ons zin gehad! Vandaag gaan we weer door naar het volgende avontuur!