Ons huisje hier is erg mooi, het heeft geen ramen, daar zitten houten kozijnen met insectengaas. De golven, gekko’s, krekels en vogels zijn dus goed te horen. Helaas zitten hier veel parkieten en papegaaien. Ze zijn wel heel aanwezig. Die zingen niet maar krijsen. Vanochtend waren we er vroeg wakker van. We hebben niet zo heel goed geslapen. De bedden zijn hier kort 170cm ofzo, voor ons allebei te klein dus. Ook hadden we ruzie met de klamboe en hebben we die halfverwege de nacht vervangen voor onze eigen klamboe.

Doordat we zo vroeg wakker waren hebben we wel vanuit de hangmatten op het balkon naar de zonsopgang kunnen kijken. Het is echt weer een prachtig plekje hier. De ontbijttijden worden netjes aangepast aan de excursies die wij wensen. Om kwart voor 7 zaten wij aan het ontbijt terwijl de kapucijnaapjes op een meter afstand van ons in de boom zaten.

Om half 8 stonden we op het strand voor de snorkeltour. Een van de hotelmedewerkers is netjes met ons meegelopen en heeft gewacht tot het bootje voor de tour er was. Er waren nog 9 andere toeristen waarvan er 3 gingen duiken en 6 gingen snorkelen. Een gammel bootje met losse schroeven bracht ons naar Cano Island, een tocht van ongeveer 45 minuten. Weer was de tocht net een achtbaanritje. Harde klappen op de grote golven in een gammel, gaar plastic bootje met 150pk er achter. Onderweg zagen we fregat vogels, een valkje en pelicanen. Geen walvissen en dolfijnen helaas, daar is het nog niet de tijd van het jaar voor.

Op Cano island aangekomen kregen we eerst een soort van uitleg op het strand terwijl het bootje de duikers weg bracht. Daarna zijn wij weer aan boord gegaan en naar een koraalrif bij het eiland gebracht om te snorkelen. Het is best lastig om met je flippers aan op de rand van een boot te gaan zitten en in het water te springen maar het is ons gelukt.

Het zeewater had een prachtige diepblauwe kleur. Al gelijk zagen we heel wat vissen: doktersvissen, papegaaivissen, kogelvissen big eye jack vissen en nog een heleboel andere soorten waarvan we de namen niet meer weten. Fel blauwe vissen, regenboogvissen, knalgele vissen, stippelvissen, nemo-achtige vissen, tonijn achtige vissen streepjesvissen, kortom er was genoeg te zien. Losse vissen, kleine groepjes en scholen met meer dan 1000 vissen die om je heen zwommen. Zelfs een steenvis (geen idee hoe die echt heet?) Die een schutkleur had en op het koraal verstopt zat. We moesten een stukje onder water duiken om die te kunnen zien.
Daarna zijn we weer naar het strand gebracht om wat te drinken en zelfgemaakte cake te eten. Op het strand liepen heel wat heremietkreeftjes, zelfs hele grote.

Vervolgens zijn we weer aan boord gegaan naar een andere snorkelplek. Daar zagen we opnieuw vele soorten vissen, maar ook een schildpad (olive ridley turtle) en roggen (sting ray). Na in totaal bijna 3 uur gesnorkeld te hebben was het tijd voor lunch. Daarvoor gingen we weer aan boord van het bootje en naar het vaste land. Op een rustig strandje werd de lunch voor ons uitgepakt. Salades, brood en fruit. We hebben heerlijk gegeten en gelukkig was het een leuke groep. Allemaal Amerikanen, die zitten hier genoeg. Tijdens de lunch zagen we ook nog een toekan.

Na de lunch zijn we weer naar Drake Bay gebracht. Ondanks al het water waarin we geweekt waren hadden we toch behoefte aan een douche om het zout weg te spoelen. Ons hutje heeft zoals Gijs het noemt een Costa Ricaanse zelfmoorddouche. We zullen proberen er een foto van te plaatsen. Het komt er op neer dat de stroomdraden tot in de douchekop lopen. Wel warm water dus, maar met het risico geelektrocuteerd te worden.

Na het douchen stond Evelien op het balkon toen het koppel Ara’s in de boom kwam zitten ongeveer 20 meter voor ons hutje. Ze staan mooi op film en Gijs heeft zelfs een actiefoto weten te maken toen ze naar het dak van ons hutje vlogen. De kleuren van de ara’s hier zijn echt intens, zo fel en helder zie je het in gevangenschap niet. Prachtige beesten.

Daarna hebben we bij de receptie even met Lulu geknuffeld en voor morgen een tour naar het corcovado national park geboekt. We vertrekken dan al om 6 uur s ochtends vanaf het strand naar het park en gaan daar een uur of 4 hiken. Helaas mag je niet zelf het park in en moet je met een gids. Ook wel goed want om de natuur te beschermen zit er een limiet op het aantal bezoekers per dag en per jaar. We zijn benieuwd!

Op dit moment hangen we weer in onze hangmatten op het balkon. Net als gisteren is het plaatselijke orkerst aan het oefenen. Ze missen nog wel iemand als Eva, die zou het niveau flink omhoog halen.