De geluiden van brulapen maken ons wakker na een goede nacht slaap. Voor het eerst deze vakantie in een bed van europees formaat, een matras van 2 meter lengte!
Vandaag gaan we Cahuita National Park in. Gijs is hier vroeger ook geweest en vond het geweldig hier te snorkelen. Helaas hebben we gelezen dat snorkelspullen worden afgepakt bij de ingang en je een tour met gids moet boeken als je wil snorkelen hier. Daar hebben we eigenlijk nog niet zo veel zin in. We gaan eerst eens gewoon kijken, het heeft ook erg veel geregend vannacht dus we gaan vandaag zonder snorkelspullen, voor een hike. De entree van het park is gelukkig niet zo duur, gratis, maar ze vragen wel een vrijwillige donatie.
Vanochtend was Evelien vroeg op en is ze om kwart over 5 naar buiten gegaan om dieren te zoeken in het park. Ze heeft er een heleboel gezien. Een grote pad, een opossum, een eekhoorn, vier agouti’s, een enorme familie gifkikkers en een grote gele vlinder.
Daarna zijn we gaan ontbijten bij Brigitte. Een Duitse die vlak bij ons huisje een ontbijt restaurant heeft. Gijs heeft bananenpannenkoekjes met fruit op, Evelien Gallo Pinto.
Na het ontbijt zijn we naar de ingang van het nationale park gelopen. Daar bleek dat er maar één pad door het park liep van 8 km, geen ronde. Je kwam niet uit in een stadje, maar langs de snelweg. We zijn aan de hike begonnen.
Het begon met een net zandpad de eerste kilometer. Daarna kwamen we uit bij een rivier die in de zee uitmonde. Er stonden een aantal mensen die niet over durfden te gaan. De rivier stroomde sterk en de zee was ook niet echt rustig. We hebben het eerst geprobeerd bij de rivier maar dat werd echt heel diep. Uiteindelijk zijn we bij de vloedlijn overgestoken. Het water kwam nog hoog, tot halfverwege onze bovenbenen. Na ons stak nog een stel over. De rest is teruggegaan.
Het was even zoeken waar het pad verder ging, dit was duidelijk minder belopen. Modderig, soms tot je knieën in’t slik, veel water en sommige stukken helemaal geen pad. De route liep dicht langs de zee. Strand is er niet meer. Je ziet goed dat de zee het bos op eet. Veel omgevallen palmbomen in de branding, koraalstukken in het bos. Erg jammer.
Onderweg, net iets over de helft, hebben we gepicnict en boterhammetjes met tonijn gegeten. Daarna zijn we weer doorgelopen. Het was gelukkig wel een vlakke route, maar het zand, water en modder in je schoenen en het zoeken naar een weg maakt dat je er toch lang over doet. Uiteindelijk hebben we er 4 uur over gelopen tot aan de bushalte. We zijn op de bus naar Cahuita terug gestaptDe bussen hier hebben geen airco maar rijden met de deuren open. De chauffeur zat rustig te whatsappen tijdens de rit. Het kost bijna niets, nog geen euro per persoon.
In cahuita was het nog ongeveer 2 km lopen naar ons huisje. Uiteindelijk hebben we ongeveer 15 km gelopen. En dat in de zon en warmte! Af en toe wel een verfrissend buitje tussendoor, maar dat was niet erg.
We hebben heel wat dieren gezien in Cahuita National Park: slingerapen, brulapen, een agouti met een baby, een slang, veel spinnen, verschillende hagedissen, eekhoorns, een kikker, veel vlinders en libelles en een wasbeer.